Moje słowa, moje wiersze...

Dołączył: 21 Mar 2006

Postanowiłam pokazać wam moje wiersze. Szczerze mówiąc nikomu innemu ich nie pokazywałam, ale chcę znać waszą opinię.

"Duchem"
cieniem
blaskiem cienia rozświetlając mrok
i snem
cudownym
bezsenna noc
i duchem
i cichym westchnieniem
i wiatru tchnieniem
marzeniem
rozświetlając moc
jesteś Cieniem
bo rozświtlasz mrok
jesteś Sennym Marzeniem
w bezsenną noc
i Duchem
bo wierzę w Ciebie
Duchem
skrywającym nocy
ostatnie pragnienie

"Nadzieja"

Jak lśniący słońca atłasowy promień
trafiła na nowo ze śistem złowieszczym
do środka serca pełnego sennych rojeń
trafiła ulotna myśl raz jeszcze
Wróciwszy jakoby nadzeji promyk
w lot stała się tak złowrogą
i w księdze myśli zakurzonych stronic
zapisano, że myśl ta jest mi wrogą
Choć tak niewinna jak zdawać się mogło
myśl niebezpieczna, niszcząca od środka
i promyk zgasł końcem ulotnym
opacznie żyjący promyk, tlący się skrycie
tęsknota tnie krztałtem jak myśl lotnym
gdy serce bije jedynie Twoim życiem

Bardzo proszę o opinie:)

Wysłany: Czw 17:02, 30 Mar 2006

*_____________________________*
Wielka Nee jest pod wrażeniem.

Wysłany: Czw 17:54, 30 Mar 2006

Rany... dziewczyno, to jest świetne!!

Widać, że czujesz ten klimat... a nie wszyscy to potrafią.

*______*

Dołączył: 21 Mar 2006

Tajemnica Deszczu

Blade łzy deszczu rysują zmierzch
Kroplami, jak zaklęte promienie księżyca
Myśli kłębią się jak krzyki mew
W bezgłębnej czerni swojego życia
Rozgniewane, chłodne, milczący śpiew
I ciemność ogarnęła pierścień gwiazd
Pajęczyna utkana miliardem słów
Rzuconych w przestrzeń
Jak tłum niezmierzony ludzkich głów
Krzyczą o łaskę, błagają, milkną
Bo pustka okryła gwiazdę wieczorną
Tak jak Książę Cieni, który umarł, znikną
Kuszony jej blaskiem łagodnym
Tak i Ona do snu przysiadła
Wiedziona jego ciepłem łagodnym
A błagalne krzyki zaklętego milczenia
To już tylko szepty z których szydził strach
I bezgłębna pustak ogarnęła je
Zostawiając tam same, jeszcze za życia
Nieutulone myśli kłębiące się, wśród
Zaklętych łez srebrnego księżyca