Samotność jest dobijająca gdy trzeba ją przeżyć samemu...

Hehee =)) Dziękuję =)) To ucz się ucz =)) Ja dopiero pouczę się jutro =)) Pisz pościki pisz w końcu jestes administratorem =))) Pozdrawiam =))

jezeli chodzi o samotnosc...ona czasem pomaga, jest przyjcielem...czasem , ale nie zawsze!

Ja w samotności odnajduję spokój, zbieram wszystkie myśli... Właściwie... mogę nawet powiedzieć, że jestem przyzwyczajona do samotności, i teraz, gdy ktoś w czasie moich frustracji podchodzi do mnie, mój humor jeszcze bardziej się psuje... ta, wiem.. dziwne:/

Oj tam, do samotności mozna sie przyzwyczaić, ba, sa nawet typy nazywane ałtsajderami bądź odludkami bądź samotnikami, którzy świadomie wybierają takowy żywot ;] Śmieciojad się do takich zalicza więc wie, co mówi ;]

Rodzice... Cóż, jestem do nich na swój sposób przywiązany, wdzięczny za to że mnie jako tako wychowalai, wyżywili i ubrali *i fundują rózne moje dziwaczne zachcianki ;p*, ale nie potrafię rozmawiać z nimi o wszystkim. Zresztą, swymi najskrytszymi myślami nie dzielę sie nawet z osobami które uważam za przyjaciół *w większości "wirtualnych"* - ot, inkszy ze mnie człowiek, skryty i tajemniczy ;]

...najgorsza jest samotnośc wśród innych -_-" kiedy wie się że nic dla nikogo się nie znaczy, nie ma się z kim pogadać... juz wolę tę "jednoosobową" samotność... przynajmniej nie trzeba martwić się obojętnoscią ludzi wokół ;]

Ojjj, tak, zgadzam się z Taką... Takiej samej samotności doświadczyłam nieraz i ona jest okropna.... Nie można się skupić... patrzy się na wszystkich spode łba...:/

Samotnym jest się z wyboru... dobrze może ludzie bez wyobraźnie mają wyjścia, ale ja zawsze mam swój świat w którym są tacy dla których jestem ważna ^^ jest stary miś Majkel... i śmieszna muzyka... po co zatapiać się czarnej pustce w której pobrzmiewają dźwięki requiem... jak ktoś naprawdę chce to nie będzie sam.

Może brzmi dziwnie i nie do końca wiecie o co mi chodzi... ale jak ktoś od zawsze polega tylko i wyłącznie na sobie to w pewnym momencie dochodzi do wniosku, że robienie z siebie ofiary losu jest głupie wręcz... wolę by nazywali mnie wariatką niż biedactwem o.0

A kto tu robi z siebie ofiarę losu? Naprawdę myślisz, że latam po szkole i krzyczę: Hej, patrzcie na mnie, jestem samotna, biedna itp?? Jeśli tak, to jesteś w błędzie... nikt nigdy nie widzi co się ze mną dzieje w środku- mogę się śmiać i czuć tak, jak się czuję...